Would you like to make this site your homepage? It's fast and easy...
Yes, Please make this my home page!
INTRODUCCIÓN
á ASTRONOMÍA de POSICIÓN
Seminario Permanente do IES de Porto
do Son, IES Campo de
S.Alberto e IES Ramón
Cabanillas
Instrumentos de Medición
Telescopios
![Giovanpattista della Porta (Agosto de 1609) [Primeira referencia escrita dun Telescopio]](Imaxes/Telescopio (1609).jpg)
O telescopio constitúe o instrumento astronómico
por excelencia. Non só permitenos ver astros que polo seu
brilo non veriamos con outros medios, sinón que amplía as
imaxes e, polo tanto, nos faculta para ver nelas novos detalles.
Dependendo da estrucutra interna do aparato distínguense básicamente
dous tipos de Telescopios:
-
Telescopios Refractores
Este tipo de instrumentos consiste nun sistema de lentes encargadas
de recoller a luz e concentra-la nun punto focal. O telescopio refractor
recibe este nome porque refracta a luz procedente do obxecto estudiado.
O seu sistema óptico está composto dun obxectivo situado
na parte superior dun estreito tubo e do ocular, que é intercambiable
e que se sitúa na parte inferior onde un pequeno tubo deslizante
permite o seu enfoque.
-
Telescopios Reflectores
Os Telescopios Reflectores empregan espellos para recoller e reflectir
de novo a luz, dirixíndoa cara o punto focal.
Un tipo particular e moi usado de Telescopio Reflector
é o chamado Telescopio Newtoniano,
que debe o seu nome ó deseño realizado por Isaac Newton.
As súas principais virtudes residen na simplicidade e no baixo prezo,
ata o punto que a igualdade de diámetros o custo dun reflector deste
tipo sole oscilar entre a metade e as dúas terceiras partes co dun
refractor. No lado negativo figuran tanto a discutible calidade de algúns
dos espellos que se comercializan como nos desaxustes que sufre o dispositivo
óptico.
Menos popular que o anterior, pero tamén difundido
ampliamente entre os afeccionados á Astronomía é o
Reflector Cassegrain. Como aquel tamén utiliza dous espellos, pero
o eixe óptico non se dirixe cara un lateral do tubo óptico
sinón ó final do mesmo, polo que o portaoculares está
situado na parte posterior, como nun telescopio refractor.
Outro tipo de telescopios, cuia popularidade va en
aumento, baséanse nos dous sistemas á vez; é dicir,
non son telescopios exclusivamente refractores ou reflectores, sinón
ambas cousas á vez, polo que se inclúen dentro da categoría
dos Telescopios Catadióptricos,
nos que se combinan a reflexión e a refracción da luz. Exemplos
destes instrumentos son os telescopios Schmidt-Cassegrain
e Maksutov-Cassegrain.
O Anteollo
ou Refractor perdeu a finais do século pasado a guerra que mantiña
pola supremacía nos grandes observatorios mundiais e na actualidade
úsase só en tarefas específicas. A victoria dos instrumentos
reflectores radica en dous aspectos fundamentalmente :
-
Pódense fabricar espellos dun diámetro
moi superior ó das lentes usadas nos refractores; así, na
actualidade no observatorio de Mauna Kea (en Hawaii) existen dous telescopios
Keck que cos seus 10 metros de diámetro son os máis grandes
construídos ata a data. En 1997 aprobouse oficialmente o proxecto
de construcción do Gran Telescopio de Canarias que cos seus 10 metros
de diámetro igualará os telescopios anteriormente mencionados.
Por outra banda, o maior telescopio refractor do mundo é o do observatorio
norteamericano de Yerkes, cun obxectivo de lentes de 102 centímetros
de diámetro.
-
Asímesmo, os telescopios refractores, por
perfectas que sexan as súas lentes, nunca logran concentrar nun
só punto (foco) as diferentes lonxitudes de onda que teñen
as cores, xa que as lentes desvían a luz cara ó foco cun
índice de refracción diferente para cada cor do espectro,
o que provoca un defecto óptico denominadoaberración
cromática, cousa que non ocorre
nos telescopios reflectores.
De todas formas, os telescopios refractores de 60
mm (ou abertura semellante) son os máis indicados para os principiantes,
dada a simplicidade no manexo e porque, ó ser de visión directa
(mírase a través do tubo, de abaixo cara arriba) permiten
apuntar e localizar os astros con rapidez e sin necesidade de posuir unha
grande experiencia previa, cosa que non sucede cos telescopios maiores,
de tipo reflector, cuio peculiar sistema óptico fai que a visión
realícese por un dos costados do tubo na parte superior do mesmo.
É lóxico pensar que a capacidade de
profundización no firmamento dun telescopio está en función
da súa potencia. Sin embargo, é preciso indicarque non se
debe á potencia aumentativa
das imaxes sinón á potencia luminosa.
Como no caso dos binoculares, sempre serán mellores e poderán
captar máis astros os telescopios que teñan maiores aberturas,
independentemente do número de aumentos que proporcionen.
